Dla mnie reportaż to nie tylko wielkie wydarzenia, śluby czy protesty. To codzienność, z której wyłania się opowieść — czasem subtelna, czasem intensywna. Wierzę, że każdy z nas jest dziś reportażystą — wystarczy telefon, by zatrzymać historię. Moje zdjęcia to właśnie takie zatrzymania: ludzie w ruchu, gesty, spojrzenia, nieoczywiste kadry. Szukam momentów, które wydają się „zwykłe”, a jednak w nich ukryta jest emocja, absurd, piękno. Fotografując, nie kreuję, tylko patrzę — uważnie, czasem z dystansem, czasem z czułością. Reportaż to moje spojrzenie na świat – taki, jaki jest.
For me, reportage isn’t just about big events like weddings or protests. It’s about everyday life—where real stories quietly unfold. I believe we’re all documentarians today—armed with smartphones, capturing fleeting moments. My photographs are just that: pauses in time, full of movement, gestures, glances, and unexpected frames. I look for moments that might seem “ordinary,” yet hold emotion, absurdity, or beauty. I don’t create scenes—I observe them, sometimes with detachment, often with tenderness. Reportage is my way of seeing the world—as it really is.
